Hoofdstuk 1: Bangkok

Na het reizen door zoveel verschillende landen blijft het me verbazen hoe sterk een eerste indruk kan zijn. De muur van hitte en vochtigheid sloeg hard in mijn gezicht toen ik het vliegveld verliet. Alsof het afgesproken was deed ik met de twintig dichtstbijzijnde Europeanen synchroon mijn trui uit. Het was dan ook zeker dertig graden warmer dan thuis. Na een stressvol avontuur met verkeerde bussen, taalbarrières en dure taxi's kwam ik eindelijk in de stad.

Mijn eerste indruk van Bangkok bestond uit drukte op de weg, rust in de woonwijken en vooral de geuren. Ontelbare geuren hangen over de straten. In een gekke mix van street food, zweet en uitlaatgassen kan je de lucht maar op één manier beschrijven: levend.

Vanaf het moment van inchecken wist ik het al; ik heb het juiste hostel geboekt. In de grote algemene ruimte stonden de grote deuren open, zodat de hele benedenverdieping een open doorloop naar de straat had. Aan tafel werd en spelletje gespeeld, bier gedronken en verrassend goed gitaar gespeeld. Deze ruimte vormde dan ook iedere avond de uitvalsbasis voor nachtactiviteiten en de ideeënhoek voor de volgende dag. Al snel ontstond er een grote vriendengroep die gezamenlijk de stad ging bekijken.

Op straat heerste een gecontroleerde chaos. Rijstroken, verkeerslichten en zelfs rijrichtingen zijn slechts suggesties voor de weggebruikers. Iedere chauffeur pakt alle ruimte die hij ziet, maar tot mijn verbazing ging dit altijd goed. Blijkbaar houdt iedereen toch rekening met elkaar, hoewel ik een gedeelde haat voor scooters ontdekte onder de taxichauffeurs. Volgens hen is het niet voor niets dat er bij bijna elk ongeluk scooters of motoren betrokken zijn.

Helaas kan ik niet over alle tempels in Bangkok vertellen. Er zijn er namelijk meer dan coffeeshops in Amsterdam. Om er toch eentje uit te pakken: Grand Palace. Eén en al onwaarschijnlijk mooie paleizen en tempels. De hoeveelheid goud en uren handwerk die hierin gegaan zijn, zijn niet te tellen. Evenals de hoeveelheid toeristen trouwens.

Om de drukte van de stad te ontvluchten zijn we zaterdag naar Ayutthaya geweest, anderhalf uur met de bus ten noorden van Bangkok. Met vijf hostelgenoten (twee Nederlanders, drie Britten) heb ik een fiets gehuurd en ben door de voormalige hoofdstad van Thailand gereden. Het eeuwenoude paleis is tot ruïnes vervallen, die opengesteld zijn voor publiek. In samenwerking met de groep en het prachtige weer hebben fantastische foto's kunnen maken.

De georganiseerde fietstocht door Bangkok was ook een beleving. Hoewel erg prijzig voor Thaise begrippen was het een bijzondere dag. Met een groep van voornamelijk Nederlanders hebben we gemaneuvreerd door de smalle steegjes van Chinatown en de drukke hoofdstraten van het centrum. Daarna een uur op de boot en verder fietsen door de rijstvelden en bananenplantages.

Als laatste toevoeging op mijn eerste druk van Thailand: Nederlanders. Overal Nederlanders.