Hoofdstuk 8 - Ghost Stories
Door: Matthijs
Blijf op de hoogte en volg Matthijs
28 Februari 2010 | Australië, Sydney
Volgens oude verhalen leeft er in Port Arthur een geest van een vrouw, in blauw gekleed, die veel mensen de stuipen op het lijf jaagt. Al decenia lang jaagt zij bezoekers en gidsen angst aan.
Port Arthur is een gedeelte van Tasmanië, waar de gevangenen in de 18e en 19e eeuw naartoe werden gebracht, om daar zware arbeid te verrichten en hun straf uit te zitten. De meeste mensen zaten daar voor kleine diefstallen en moesten bijvoorbeeld vijf jaar uitzitten voor het stelen van een brood. Ingrid, Shaun, ik en Francis, een vriend van Ingrid en Shaun, zijn daar gisteren naar toe geweest.
Overdag zijn we naar de ruines van de gebouwen geweest; een oude kerk, de gevangenis, het huis van de dokter enz. We hebben ook op de boot een rondje gevaren rond Island of the Dead, de plaats waar de gevangenen werden begraven, als ze stierven binnen Port Arthur.
Toen het donker was hebben we de Ghost Tour gedaan. Dus met een groep, oude lantaarn en een gids bij nacht een aantal plaatsen bezoeken. De gids vertelde ons verhalen over ervaringen met geesten van tijdens het gebruik van de gevangenis en daarna. Bijvoorbeeld over 'bezeten' gevangenen en zo.
We hebben een hoop lol gehad daar, veel mooie foto's kunnen maken. Ook heb ik weer eens achter een klavier kunnen zitten; niet van een piano, maar in de kapel stond een orgel met blaasbalg met voetbediening. Ik kon het niet laten om er even op te spelen natuurlijk.
Vandaag gaan we naar een achternichtje die ook in Tasmanië woont. Ik heb haar nog nooit ontmoet, maar het is altijd leuk om nieuwe mensen tegen te komen, toch?
Port Arthur is een gedeelte van Tasmanië, waar de gevangenen in de 18e en 19e eeuw naartoe werden gebracht, om daar zware arbeid te verrichten en hun straf uit te zitten. De meeste mensen zaten daar voor kleine diefstallen en moesten bijvoorbeeld vijf jaar uitzitten voor het stelen van een brood. Ingrid, Shaun, ik en Francis, een vriend van Ingrid en Shaun, zijn daar gisteren naar toe geweest.
Overdag zijn we naar de ruines van de gebouwen geweest; een oude kerk, de gevangenis, het huis van de dokter enz. We hebben ook op de boot een rondje gevaren rond Island of the Dead, de plaats waar de gevangenen werden begraven, als ze stierven binnen Port Arthur.
Toen het donker was hebben we de Ghost Tour gedaan. Dus met een groep, oude lantaarn en een gids bij nacht een aantal plaatsen bezoeken. De gids vertelde ons verhalen over ervaringen met geesten van tijdens het gebruik van de gevangenis en daarna. Bijvoorbeeld over 'bezeten' gevangenen en zo.
We hebben een hoop lol gehad daar, veel mooie foto's kunnen maken. Ook heb ik weer eens achter een klavier kunnen zitten; niet van een piano, maar in de kapel stond een orgel met blaasbalg met voetbediening. Ik kon het niet laten om er even op te spelen natuurlijk.
Vandaag gaan we naar een achternichtje die ook in Tasmanië woont. Ik heb haar nog nooit ontmoet, maar het is altijd leuk om nieuwe mensen tegen te komen, toch?
-
28 Februari 2010 - 11:25
Lieke:
Hey Matthijs,
wat een leuk verhaal weer om te lezen. Heb je de ghost nog gezien :D geniet van alle leuke dingen die je nog gaat doen
Liefs Lieke
P.s. sanne is goed aangekomen in australie -
28 Februari 2010 - 12:45
Frans En Henny:
Hi Matthijs, wat een 'angstig' avontuur zeg. Blij dat wij dat niet hoeven mee te maken.Kei leuk om zo mee te maken, je verteld het ook dat het voelt alsof we er bij waren. Te gek, als muziek niets wordt... verhalen vertellen..kun je goed. Liefs Henny en Frans -
28 Februari 2010 - 12:48
Tineke:
Je hebt je muzikale vitaminen ook weer binnen!
Ik kan me voorstellen dat dat orgel niet vaak gebruikt wordt.Was het nog een beetje op stemming?
Je hebt weer prachtige foto's gestuurd: leuk dat je er ook steeds een familiefoto bij doet, want Ingrid hebben wij ook al lang niet meer gezien.
Heb je de Tasmanian Devil al ontmoet?
Nou Matthijs, ga lekker verder met genieten op Tasmanië en een gezellige tijd samen met de familie.
Een knuffel voor jou!
Tineke.
-
28 Februari 2010 - 14:59
Shakira:
hellooo
ben nog steeds heel erg jaloers hoor :(
maar wel leuk al die verhalen te lezen..
en dat kasteel ziet er wel erg freaky uit ;)
op t werk mis je ook niet veel
want van pascal zal je wel weten denk ;)
vind t ook nog steeds jammer dat je niet meegaat naar Disney..
mjaa ander keertje ga je maar wel mee ;)
xx -
28 Februari 2010 - 18:48
Menno:
Heey Matthijs,
Ik heb zojuist even al je reisverslagen tot aan nu gelezen.
Wat een avonturen beleef je daar zeg. Volgens mij moet je het wel erg naar je zin hebben.
Ik ben iig wel jaloers hoor, want ik ben nog nooit in Australië geweest. :P
Nog veel plezier de komende 34 dagen. :)
Groetjes Menno.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
