Hoofdstuk 6: Noord Laos

Om van Chiang Mai naar Luang Prabang in Laos te gaan had ik drie opties: vliegtuig, slaapbus en boot. Ik heb voor dat laatste gekozen. Deze reis duurde drie dagen. Op de eerste dag werd ik opgehaald met een busje. Helaas was ik in een matige stemming. Op de eerste plaats omdat ik de dag daarvoor afscheid moest nemen van Floor, waar ik ruim drie weken een hele fijne reisgenoot aan heb gehad. Daarnaast ging ik de volgende ochtend door mijn rug, waardoor ik krom liep en tegen de lange busrit opkeek.

Enfin, het busje dropte onze groep in Chiang Rai, waar we kort de tijd kregen om de ‘White Temple’ te bezoeken. Gezien de hoeveelheid toeristen, relatief hoge entreeprijzen en broeiende hitte heb ik het prachtige gebouw slechts van de buitenkant bekeken. Wel vond ik in de buurt een gratis museum met schilderijen en tekeningen van de ontwerper van de tempel. Met een enorme verwondering heb ik naar de afbeeldingen gestaard van mystieke wezens dromerige landschappen, allemaal met een verbluffend oog voor detail gemaakt en met bijzondere kleurcontrasten afgewerkt.

De bus dropte ons uiteindelijk in een dorpje aan de Mekong, de rivier die ik al meerdere keren voorbij heb zien komen afgelopen weken. Na een vloeiende grensovergang stapten we met ongeveer honderd mensen op de zogenaamde slowboat. En slow was hij zeker. Na zes uur varend door een prachtig landschap waren we pas halverwege onze tocht naar Luang Prabang. Gelukkig had ik inspirerende gesprekken met de Canadese Louis en Sylvie, een vriendelijk, zojuist gepensioneerd stel, vol verhalen over verre landen, waar ikzelf en onze tafelgenoot, de Ierse Rory af en toe een toevoeging op konden maken.

De tweede dag op de slowboat was meer van hetzelfde. Ditmaal heb ik gelachen en spelletjes gespeeld met een groep leeftijdsgenoten. Met zeven van deze mensen heb ik uiteindelijk het grootste gedeelte van mijn reis door Laos doorgebracht.

Na drie dagen Luang Prabang, waar onze dagtrip naar Kuang Si Waterfall het hoogtepunt was, haalde de groep me over om mee te gaan naar het noorden. Maar niet voordat ik het aardige Canadese stel uit de boot welgeteld zes keer tegen kwam in drie dagen, op alle mogelijke plaatsten in de stad.

Non Khiaw, in het noorden van Laos is een schattig dorpje aan een rivier tussen de bergen. Toeristen waren er wel, maar niet veel. We hebben gewandeld door de omgeving, geklommen naar een uitzichtpunt, gefietst naar grotten en watervallen en geziplined door de jungle.

Deze activiteiten hebben we afgesloten door naar Vang Vieng te gaan en daar voornamelijk uit te rusten. In de hangmat, milkshake in de hand, met uitzicht op de rivier met de ondergaande zon. Een heerlijke eerste week in Laos.